Przyczyny, objawy i leczenie przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego

Mężczyźni w średnim i starszym wieku często cierpią na patologie układu moczowo-płciowego związane z gruczołem krokowym. Ten narząd jest podatny na procesy zapalne, które powodują poważny dyskomfort. Najczęstszą patologią jest przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego. Jest trudna do leczenia i towarzyszą jej ciężkie objawy kliniczne.

Przyczyny patologii

Według statystyk około 30% mężczyzn w wieku rozrodczym cierpi na taką czy inną postać zapalenia gruczołu krokowego. W prawie 70% przypadków choroba przebiega bezobjawowo, co czyni ją niebezpieczną dla zdrowia.Istnieje wiele przyczyn rozwoju patologii:

1. Ignorowanie objawów ostrej postaci choroby często prowadzi do jej przejścia do stadium przewlekłego z okresowymi nawrotami.
2. Regularna hipotermia organizmu i częste patologie nieżytowe wywołują stan zapalny gruczołu.
3. Siedzący tryb życia powoduje stagnację krwi w miednicy i prowadzi do zaburzenia dopływu krwi do gruczołu krokowego. Jeśli aktywność zawodowa mężczyzny wiąże się z ciągłym siedzeniem w pozycji siedzącej, prawdopodobieństwo wystąpienia zapalenia gruczołu krokowego wzrasta kilkakrotnie.
4. Wybierać obcisłą bieliznę, która ściska genitalia.
5. Złe nawyki (nadużywanie alkoholu, palenie) często powodują rozwój patologii, ponieważ przyczyniają się do zakłócenia wszystkich procesów życiowych w ciele.
6. Przewlekłe choroby zakaźne układu moczowego mogą również powodować zapalenie gruczołu.
7. Patologie weneryczne postaci ostrych i przewlekłych. Jeśli zalecenia specjalisty zostaną naruszone lub objawy choroby zostaną zignorowane, infekcja może rozprzestrzenić się na gruczoł.
8. Częsty stres i wyczerpanie nerwowe. Takie czynniki mogą wywoływać patologię, zwłaszcza przy jednoczesnym obniżeniu odporności.
9. Czynnikiem predysponującym może być brak minerałów i witamin w codziennej diecie. Jeśli niedobór jest trwały, do przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego dołączają inne choroby.

Rzadkie stosunki płciowe i brak stałego partnera zwiększają ryzyko rozwoju przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego. Leczenie w tym przypadku jest również opóźnione, ponieważ pacjent odczuwa nie tylko fizyczny, ale także emocjonalny dyskomfort.

Klasyfikacja chorób

W zależności od przyczyny wystąpienia i przebiegu procesu patologicznego istnieją dwa rodzaje choroby: bakteryjne i niebakteryjne. Oddzielnie eksperci rozróżniają bezobjawowe lub atoniczne zapalenie gruczołu krokowego. Każdy gatunek ma swoje własne cechy.

Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego jest łatwe do wykrycia podczas badania diagnostycznego. Testy zwykle pokazują źródło zapalenia. Szczególnie wiele patogenów znajduje się w tajemnicy uwalnianej podczas masażu gruczołu. We krwi poziom leukocytów jest prawie zawsze podwyższony, ponieważ organizm wytwarza je w dużych ilościach w celu zwalczania patogenów.

Niebakteryjna postać patologii charakteryzuje się łagodniejszym przebiegiem, ale prawie zawsze pacjent cierpi na silny ból w miednicy małej. To zespół bólu miednicy jest uważany za główne kryterium diagnozy.

Bardzo trudno jest zidentyfikować bezobjawowy typ choroby, ponieważ nie ma wyraźnych oznak zapalenia. Zachodzą zmiany patologiczne w prostacie, ale mężczyzna ich nie odczuwa. Specjalista diagnozuje przypadkowo lub podczas badania innych patologii.

Obraz kliniczny

W ostrej postaci patologii mężczyzna natychmiast odczuwa pogorszenie swojego stanu, ale w przypadku przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego może nie być żadnych objawów, co znacznie komplikuje diagnozę.Przy przedłużonym postępie choroby pojawiają się następujące objawy:

• dyskomfort podczas oddawania moczu, sięgający do obszaru projekcji pęcherza;
• częste pragnienie opróżniania z jednoczesnym zmniejszeniem ilości wydalanego moczu;
• dyskomfort podczas stosunku płciowego, problemy z erekcją i wytryskiem;
• uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza związane ze zwężeniem kanału, prowokujące przedłużone, ale bezproduktywne oddawanie moczu;
• rozwój zapalenia pęcherza moczowego, odmiedniczkowego zapalenia nerek związanego z namnażaniem się bakterii w pęcherzu i rozprzestrzenianiem się infekcji na nerki;
• zmiana koloru moczu, pojawienie się zanieczyszczeń krwi lub ropy;
• obniżone libido;
• ogólne osłabienie, zmęczenie, obniżona wydajność;
• drażliwość i stres psycho-emocjonalny;
• niewielki wzrost temperatury ciała;
• ból w miednicy i mosznie, promieniujący do kości krzyżowej lub odbytnicy.

Nasilenie objawów zależy od stopnia uszkodzenia tkanek gruczołu krokowego. Czasami pacjent odczuwa tylko ból i nie ma innych objawów.

Jeśli pacjent nie idzie do lekarza przez długi czas, mogą wystąpić komplikacje. Najczęstszym z nich jest zapalenie pęcherzyków lub zapalenie pęcherzyków nasiennych. Często, gdy objawy przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego pojawiają się w młodym wieku, u pacjentów diagnozuje się niepłodność, która jest trudna do leczenia.

Najbardziej niebezpieczną konsekwencją niedoleczonego lub zaniedbanego zapalenia gruczołu krokowego jest rak prostaty. Często rozwija się łagodna patologia narządu - gruczolak, który może również przekształcić się w nowotwór złośliwy.

Metody diagnostyczne

Przed leczeniem przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego konieczne jest poddanie się kompleksowemu badaniu diagnostycznemu. Podczas wstępnego leczenia specjalista przeprowadza wywiad z pacjentem, dowiaduje się o przyzwyczajeniach, cechach stylu życia, częstotliwości kontaktów seksualnych i czynnościach zawodowych. Informacje pomagają zidentyfikować podejrzaną przyczynę choroby. Następnie lekarz wysłuchuje skarg pacjenta i określa stopień uszkodzenia gruczołu.

Kolejnym krokiem w diagnozie są kliniczne badania krwi i moczu. Zwykle wykazują wzrost liczby leukocytów i wzrost szybkości sedymentacji erytrocytów. Wskazuje to na obecność procesu zapalnego u mężczyzny.

Pacjent musi przejść badanie rentgenowskieprostata i ultradźwięki. Dzięki tym metodom można zobaczyć zmiany w budowie ciała, odchylenia w jednym lub drugim kierunku. Dodatkowo można wykonać tomografię komputerową w celu identyfikacji współistniejących patologii układu moczowo-płciowego.

W przypadku podejrzenia guza należy pobrać próbkę z biopsji. W laboratorium specjaliści badają strukturę komórki i dokonują ostatecznej diagnozy. Jeśli guz jest łagodny, lekarze dodatkowo określają prawdopodobieństwo jego złośliwości na złośliwy. Po otrzymaniu wyników badania diagnostycznego specjalista określa kierunek terapii.

Terapia medyczna

Za najczęstszy sposób uważa się leczenie przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego za pomocą leków. Lekarze zawsze wybierają metodę zachowawczą, jeśli istnieje możliwość wyleczenia.Najczęściej stosowane leki to:

1. Środki przeciwbakteryjne mogą w krótkim czasie złagodzić stan zapalny i zapobiec rozprzestrzenianiu się procesu na sąsiednie narządy. Najczęściej stosuje się tabletki penicylin i fluorochinolonów. Gdy formularz jest uruchomiony, do przygotowania roztworu przepisuje się proszek. Lek podaje się dożylnie lub domięśniowo w warunkach szpitalnych. Przy nieskuteczności tych leków stosuje się makrolidy, które mają silniejszy efekt. Popularne leki z tej grupy są dostępne w postaci tabletek i liofilizatu do przygotowania roztworu do iniekcji. Przebieg terapii trwa od 10 do 20 dni, w zależności od ciężkości stanu.
2. Niesteroidowe leki przeciwzapalne są przepisywane w celu złagodzenia bólu i zapobiegania dalszemu rozwojowi procesu patologicznego. Kurs zwykle nie przekracza 7 dni. Pacjenci z patologiami przewodu pokarmowego nie powinni przyjmować takich leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.
3. Środki zwiotczające mięśnie pomagają rozluźnić mięśnie gładkie i ułatwiają oddawanie moczu. Czas trwania terapii i dawkowanie określa lekarz.
4. Czopki doodbytnicze łagodzą obrzęki, ból i stany zapalne, poprawiają ogólny stan pacjenta. Czas trwania efektu terapeutycznego wynosi 10-14 dni.

Ponadto schemat leczenia obejmuje kompleksy witaminowe wzmacniające układ odpornościowy i szybko przywracające organizm po leczeniu. Wśród takich funduszy znajduje się kompleks zaprojektowany specjalnie dla mężczyzn. Minimalny czas trwania jego odbioru to 30 dni.

Interwencja chirurgiczna

Jeśli nie można wyleczyć patologii w sposób zachowawczy, lekarz decyduje się na operację całkowitego lub częściowego usunięcia narządu. Bezwzględnym wskazaniem do interwencji chirurgicznej jest rak prostaty.

Metoda resekcji przezcewkowej polega na rozcięciu cewki moczowej i usunięciu części gruczołu w celu złagodzenia stanu. Jeśli usunięcie nie jest wymagane, wykonuje się proste rozcięcie narządu w celu normalizacji oddawania moczu.

Metodę otwartej adenomektomii stosuje się przy znacznym wzroście gruczołu i dodaniu innych patologii. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. Technika ta jest częściej stosowana w leczeniu starszych pacjentów, gdy inne środki i interwencje okazały się nieskuteczne.

Korzystanie z fizjoterapii

Równolegle z leczeniem farmakologicznym często stosuje się fizjoterapię w celu przyspieszenia powrotu do zdrowia i zapobiegania powikłaniom.Najpopularniejszą i najskuteczniejszą metodą jest masaż.prostata przez odbytnicę. Technika poprawia ukrwienie i odżywienie narządu, zapobiega rozprzestrzenianiu się stanu zapalnego na sąsiednie narządy.

Aby osiągnąć efekt terapeutyczny, konieczne jest przeprowadzenie co najmniej 10 sesji. Zabieg przeprowadza specjalista w szpitalu lub klinice.

Elektroforeza na obszarze projekcji prostaty pozwala znormalizować dopływ do niej krwi. Istotą techniki jest zastosowanie prądu elektrycznego o niskiej częstotliwości, który korzystnie wpływa na stan układu moczowo-płciowego, stymuluje regenerację tkanek, łagodzi stany zapalne. Kurs obejmuje co najmniej 10 sesji, czasami do uzyskania trwałego efektu potrzeba więcej procedur.

Często zaleca się terapię ultradźwiękową i laserową, terapię parafinową i inne metody. Wybór metody leczenia zależy od indywidualnych cech organizmu pacjenta.

Środki zapobiegawcze

Przestrzeganie prostych zasad pomoże uniknąć rozwoju przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego. Zaleca się unikać hipotermii, prowadzić aktywny tryb życia. Nie powinieneś torturować ciała intensywnymi ćwiczeniami, ale umiarkowane i regularne ćwiczenia pomogą uniknąć zastoju krwi w miednicy i rozwoju zapalenia gruczołu krokowego.

Eksperci zalecają włączenie do diety pestek dyni, świeżych warzyw, owoców i ziół. Nie nadużywaj napojów alkoholowych. Rzucenie palenia zmniejszy ryzyko rozwoju procesu zapalnego. Zbilansowana dieta pomoże utrzymać układ odpornościowy, zapobiegać przeziębieniom i patologiom wirusowym.

Aby zapobiec zapaleniu gruczołu krokowego, należy co 6 miesięcy odwiedzać urologa. To wykryje patologię na wczesnym etapie i zapobiegnie jej przejściu do zaniedbanej postaci. Kiedy pojawią się pierwsze oznaki choroby, należy skontaktować się z placówką medyczną, aby rozpocząć terapię w odpowiednim czasie i uniknąć komplikacji.